In 2007 stond ik in de startblokken met mijn bedrijf. Na een intensieve carrière waain ik mezelf totaal kwijt geraakt was, besloot ik het over een andere boeg te gooien.
Ik vroeg me af: waar ben ik echt goed in? Beter dan veel anderen? En ook beter dan alle andere dingen die ik óók kan?

Ik startte als loopbaancoach. In een nieuwe stad waar we pas een paar maanden woonden schreef me in bij de Kamer van Koophandel. Ik maakte een website, wat in die tijd nog een hele klus was en toen… vroeg ik me af hoe ik in hemelsnaam klanten moest vinden.

Via mijn netwerk maakte ik een afspraak bij een succesvolle loopbaancoach die ver genoeg van me vandaag woonde om geen concurrent te zijn. In die tijd werkte je als coach echt nog regionaal. Ik vroeg hem om advies. Nog elke dag ben ik Nard Kronenberg, van Kronenberg en partners in Venray dankbaar dat hij destijds  de tijd nam voor me. Zijn advies: “Begin professioneel.” Ik nam het ter harte. Ik liet een fatsoenlijke huisstijl ontwerpen en besloot het “begin professioneel” zover mogelijk door te trekken als ik kon. Mijn interpretatie hiervan? Dat werd het motto dat ik, vanaf dat ik als business coach verder ging in 2015, mijn klanten op het hart druk: don’t be a rookie.

Ja, als je iets nieuws start voor je gevoel, voel je je een beginner. Hoe vaak ik niet van onze startende klanten heb gehoord “Maar ik heb nog niet veel ervaring. Ik ben pas net gestart met mijn bedrijf.” Lijkt logisch om te zeggen toch? “En al die jaren daarvóór dan?! Dat je in loondienst werkte? Heb je daar dan niets geleerd? En je rugzak flink gevuld met ervaring, vaardigheden en kennis?”
De rookie zegt “ik kom pas net kijken, dus ik gedraag me als een onwetende starter die al dankbaar mag zijn als er überhaupt iemand met me wil werken zonder dat ik hem daarvoor hoef te betalen” Oke, ik overdrijf natuurlijk. Maar niet voor niets.

Nog elke dag hoor ik ondernemers  – ook zij die al langer ondernemen maar iets nieuws opzetten – zeggen dat ze het gevoel hebben teveel te vragen omdat ze met dit aanbod hun sporen nog moeten verdienen.
Maar mag ik het even voor je omdraaien?
Wil jij als klant werken met iemand die zich als een onervaren beginner opstelt?
NEE!
Doe het dus zelf ook niet!

Ik vroeg vanaf dag één 120 euro per uur voor mijn coaching. Ik heb coach-klanten die dat nu, 13 jaar later, nog niet vragen. Destijds was dat het gemiddelde tarief dat een goede loopbaancoach vroeg. Ik zou gek zijn als ik het niet óók vroeg. Don’t be a rookie.
Ga in de rij staan bij hen die weten waar ze mee bezig zijn en dat ook durven claimen. Echt. Je potentiele klanten willen weten dat jij weet wat je doet!

Zoals je misschien mee hebt gekregen ben ik sinds we in Frankrijk wonen als hobby een brocante gestart. Simpelweg omdat ik er zielsgelukkig van word zoveel mooie items te vinden en te kopen. Al snel merkte ik dat er veel vraag is naar wat ik vind. En zo kwam het dat ik vandaag via mijn Instagram shop een bericht van een Fransman kreeg die de prijs vroeg van een zeldzaam en super compleet servies dat ik onlangs vond. Waarde: ruim zeven keer het bedrag dat ik ervoor betaald heb. En ik werd me toch zenuwachtig toen ik dat bedrag moest noemen in een privé bericht! Het profiel was privé maar aan de gedeelde connecties dacht mijn gremlin te zien dat het een collega brocanteur is. “Die heeft er vast meer verstand van dan ik!?” zei mijn gremlin.

OMG! Ik voelde me totaal weer zoals toen ik als ondernemer begon en voelde hoe spannend het is om je als beginner te gedragen als je met de grote jongens. Maar ik weet ook: als dit een kenner is, lacht hij me ronduit uit als ik te weinig vraag! (dit wil je misschien opschrijven om jezelf eraan te herinneren als je de eerstvolgende keer een offerte typt, want het is echt cruciaal!)
Ik typte dus het bedrag dat echt klopt voor dit servies en drukte snel op verzenden, voordat de zenuwen en gremlins me in hun greep zouden krijgen. Snel de keuken in om te koken voor afleiding. En terwijl ik in de pasta stond roeren, herhaalde ik in mijn hoofd: Don’t be a rookie Halmans, don’t be a rookie!
Ik wéét wat de waarde van deze items is voor degenen die begrijpen wat ik in huis heb. Letterlijk. Deze items zijn zeldzaam, antiek en veel waard.  De brocanteur die zijn sporen verdiend heeft, zijn spullen respecteert en zichzelf serieus neemt, zou dit bedrag vragen. En dus vroeg rookie Marloes, die haar grote mensen schoenen aantrok, dit bedrag. Wie ben ik om dat niét te doen?

Als je wilt spelen met de big guys, moet je spelen als de big guys. Spelen in de zin van:  doen zoals zij doen en ervan genieten. Alleen dan word je serieus genomen in je vak door opdrachtgevers. Ondanks dat ik in 2007 startte en vol de crisisjaren in ging, heb ik werkelijk op geen enkel moment last gehad van de crisis. Door meteen professioneel te beginnen.
Dus, lieve ondernemer: don’t be a rookie. You freakin’ know your sh%t!

Wat was jouw spannendste moment in je ondernemerschap waarin je je grote stoute schoenen aantrok en “met de big guys” meedeed? Deel het in een reactie hieronder! Ik hoop van je te horen!

Hoe bouw je een sterk bedrijf als je eigenlijk nog 10 andere dingen super gaaf vindt om te doen?

Wat herinner ik me nog goed de tijd dat ik in loondienst werkte.
Enthousiast begon ik steeds aan een nieuwe baan. Maar ik heb het nooit langer dan 2 jaar op één plek volgehouden.

Mag ik je helpen om jouw bedrijf goed neer te zetten?
Via de knop hieronder kun je gratis mijn Droombedrijf Stappenplan aanvragen!
Ik help je met een duidelijke structuur, stap voor stap jouw bedrijf neer te zetten.
Vraag het stappenplan nu aan! Veel succes!